Słowa i obrazy
Próżno sięgać dalekich przestrzeni
Kiedym dawniej tęsknił za czymś trwałym, za domem, za ludźmi, co by całkowicie do mnie należeli, za codziennością — jakże się myliłem. Od kiedym to posiadł, rozpada się wszystko, jedno po drugim… Bywają tacy, którzy to potrafią. Inni jednak są samotnikami z charakteru i nie zostali stworzeni do życia we wspólnocie. Każdy związek kryje w sobie zagrożenie i wrogość… najukochańsi zaś ludzie wciągają w ciasny krąg codzienności, spoza której próżno sięgać dalekich przestrzeni.
— Rilke w liście do Lou Andreas-Salomé, przeł. W. Markowska
Alfred Sisley „Fog. Voisins”, 1874