Rok 1918
Jesień
Rilke przekazuje Antonowi Kippenbergowi manuskrypt swych Elegii w ich ówczesnej formie, na wypadek, gdyby nie zdołał ich ukończyć. Znalazły się w nim Elegia pierwsza i druga w odpisie maszynowym, rękopisy ukończonych Elegii trzeciej i czwartej oraz nieukończonych szóstej i dziesiątej, nadto „fragmenty z kręgu elegii”. Podobny odpis poeta przesyła także Lou Andreas-Salomé.
Październik
Rilke spisuje wiersz Wie Kindheit nach uns langt und sich beruft, / daß wir das waren, die sie ernstgenommen. Sonet ten jest prawdopodobnie szkicem pewnej dedykacji.
W roku 1918 powstaje również wiersz w języku francuskim A Madame Helen Hessel. Géranium qui éclate / au doux soir pluvieux.
19 lipca
Z myślą o publikacji w kolejnym numerze „Insel-Almanach” Rilke przesyła Katharinie Kippenberg szkic Erlebnis. Es mochte wenig mehr als ein Jahr her sein, spisany około 1 lutego 1913 roku podczas pobytu w Ronda. Poeta proponuje również zamieszczenie w „Almanachu” utworu Śmierć (Der Tod) oraz przekładów wierszy hrabiny de Noailles z tomu Les vivants et les morts.
8 maja
Rilke wprowadza się do mieszkania przy Ainmillerstraße 34 w Monachium. To ostatni adres poety w Niemczech przed ostatecznym wyjazdem do Szwajcarii.
Od 15 kwietnia do 5 maja
W Monachium przebywa z wizytą Katharina Kippenberg. Razem z Rilkem odwiedza państwa Bernus, Herthę Koenig oraz Gulbranssonów, spotyka także Kassnera, Gebsattla, Felixa Brauna, Hofmillera, Hausensteina i Maxa Pulvera.
Od 10 grudnia 1917 do 7 maja 1918
Rilke spędza zimę w Hotel Continental w Monachium.